Senat (Belgia)

Ten artykuł dotyczy izby wyższej parlamentu Belgii. Zobacz też: inne znaczenia tego terminu.

Senat

Państwo	Belgia
Rodzaj	izba wyższa
Kierownictwo
Przewodniczący	Stephanie D’Hose, Open VLD
Struktura

Liczba członków	60
Stowarzyszenia polityczne	Rząd (37) PS (7) MR (7) MR (6) PFF (1) CD&V (5) Ecolo (5) Open VLD (5) Groen (4) Vooruit (4) Opozycja (23) N-VA (9) VB (7) PVDA-PTB (5) cdH (2)
Ostatnie wybory	26 maja 2019
Siedziba

Pałac Narodu, 1009 Bruksela
Strona internetowa

Belgia

Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Belgii

Ustrój polityczny

Ustrój polityczny Belgii

Konstytucja

Konstytucja Belgii

Władza ustawodawcza

Parlament Federalny Belgii
- Senat
  - Przewodniczący Senatu
- Izba Reprezentantów
  - Przewodniczący Izby Reprezentantów

Monarcha

Król

Władza wykonawcza

Premier
Rząd

Władza sądownicza

Wymiar sprawiedliwości
- Sąd Konstytucyjny
- Sąd Kasacyjny
- Rada Państwa
Prokuratura

Kontrola państwowa

Trybunał Obrachunkowy

Finanse

Belgijski Bank Narodowy

Samorząd terytorialny

Podział administracyjny
Samorząd Terytorialny

Partie polityczne

Partie polityczne
- Nowy Sojusz Flamandzki
- Partia Socjalistyczna
- Ruch Reformatorski
- Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie
- Partia Socjalistyczna
- Open Vlaamse Liberalen en Democraten
- Centrum Demokratyczno-Humanistyczne
- Ecolo
- Groen
- Interes Flamandzki

Polityka zagraniczna

Polityka zagraniczna
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Belgii

Wikiprojekt Polityka

Senat Belgii (nid. Senaat, fr. le Sénat, niem. der Senat) – izba wyższa parlamentu federalnego Belgii. Składa się z 60 członków powoływanych na czteroletnią kadencję. Dodatkowo trzy osoby mają prawo zasiadania w nim z urzędu.

Senatorowie wyłaniani się trzema metodami: poprzez wybory bezpośrednie, wybory pośrednie oraz drogą kooptacji. W wyborach bezpośrednich wybieranych jest 40 senatorów. Wyborcy podzieleni są na dwa kolegia: niderlandzkojęzyczne (flamandzkie) i francuskojęzyczne (walońskie). Wyborcy zamieszkali w regionie stołecznym mogą wybrać, do którego kolegium chcą przynależeć. Pozostali są automatycznie przypisywani do kolegiów, zgodnie z przynależnością regionalną ich miejsca zamieszkania. Kolegium flamandzkie wybiera 25 senatorów, a kolegium walońskie piętnastu. Stosuje się przy tym ordynację proporcjonalną i metodę d'Hondta. Głosować mogą obywatele Belgii posiadający pełnię praw publicznych i ukończone 18 lat. Głosowanie jest obowiązkowe, a nieusprawiedliwiona absencja wyborcza podlega karze grzywny lub nawet skreślenia z rejestru wyborców.

Z wyborów pośrednich pochodzi 21 senatorów, których wybierają spośród swojego grona parlamenty trzech belgijskich wspólnot językowych. Dziesięć mandatów zajmują osoby wskazane przez Parlament Flamandzki, tyle samo miejsc obsadza Parlament Wspólnoty Francuskiej, a jedno miejsce zarezerwowano dla osoby wybranej przez Parlament Wspólnoty Niemieckojęzycznej.

61 tak wybranych senatorów dzieli się na dwie grupy według kryterium językowego (przedstawiciel Belgów niemieckojęzycznych nie jest tu uwzględniany) i wybierają 10 osób, które zostają dokooptowane do składu Senatu. Sześciu senatorów wskazuje grupa niderlandzkojęzyczna, a czterech francuskojęzyczna. Z urzędu miejsce w Senacie posiadają dzieci króla Belgów, o ile ukończyły już 18 lat. Kryterium to spełnia obecnie cała trójka potomków króla Alberta. Senatorowie z urzędu mają takie sama prawa jak senatorowie wybierani i kooptowani, jednak zwyczajowo nie biorą udziału w pracach izby, a w szczególności nie głosują w niej.

Bierne prawo wyborcze do Senatu posiadają obywatele Belgii w wieku co najmniej 21 lat, zamieszkujący na stałe na terytorium tego kraju. Kandydować nie mogą członkowie pozostałych belgijskich parlamentów wszystkich szczebli (z wyjątkiem członków parlamentów wspólnot językowych, jeśli zostaną wybrani przez te parlamenty) oraz członkowie rządu federalnego.