Papirus 88

Papirus 88 (GA)
Data powstania

IV wiek

Rodzaj

Kodeks papirusowy

Numer

P 88 {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{88}} (GA)

Zawartość

Ewangelia Marka 2 †

Język

grecki

Typ tekstu

tekst aleksandryjski

Kategoria

III

Miejsce przechowywania

Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca w Mediolanie

Papirus 88 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem P 88 {\displaystyle {\mathfrak {P}}^{88}} – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Marka.

Opis

Zachowały się tylko fragmenty Ewangelii Marka (2,1-26)[1].

Tekst

Tekst grecki kodeksu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].

Historia

Tekst rękopisu opublikowany został przez S. Daris w 1972 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 88[3].

Rękopis datowany jest przez INTF na IV wiek[1].

Jest cytowany w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27, UBS4).

Obecnie przechowywany jest w bibliotece Katolickiego Uniwersytetu Najświętszego Serca w Mediolanie (P. Med. Inv. no. 69.24)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 102. ISBN 978-0-8028-4098-1.
  2. S. Daris, Papiri letterari dell' Università Cattolica di Milano, Aegyptus, 52 (1972), ss. 80-88.
  3. K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 74. ISBN 978-0-8028-4098-1.

Bibliografia

  • S. Daris, Papiri letterari dell' Università Cattolica di Milano, Aegyptus, 52 (1972), ss. 80-88.
  • p
  • d
  • e
Papirusy
  1. skatalogowany również pod numerem P 58
  2. fragment początkowo oznakowany jako P 67