Jan z Wysokiej

Jan z Wysokiej
Miejsce urodzenia

Wysoka

Data śmierci

1 maja 1504

Rektor Akademii Krakowskiej
Okres sprawowania

1497–1498

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łacińskie

Prezbiterat

pomiędzy 1471 a 1473

Jan z Wysokiej (zm. 1 maja 1504) – prawnik, profesor i rektor Akademii Krakowskiej.

Życiorys

Pochodził z Wysokiej, miejscowości, której lokalizację dzisiaj trudno ustalić (prawdopodobnie okolice Dębicy). Na studia w Akademii Krakowskiej zapisał się w 1463, w 1465 został bakałarzem, a w 1470 został magistrem. Pomiędzy rokiem 1471 a 1473 przyjął święcenia kapłańskie i wyjechał w połowie 1474 na studia prawnicze na Uniwersytet w Bolonii. 15 maja 1475 został doktorem nauk prawnych, nostryfikacja dyplomu na Akademii Krakowskiej nastąpiła 10 lutego 1478 – Jan z Wysokiej został przyjęty w skład Kolegium Prawniczego zostając profesorem Wydziału Prawa. W latach 1485 i 1495 pełnił funkcje dziekana Wydziału Prawa, w latach 1497–1498 był rektorem uczelni. W 1482 został proboszczem w Koprzywnicy. 12 września 1488 po śmierci Macieja z Kościana uczelnia powierzyła mu probostwo kościoła św. Anny w Krakowie, był także rektorem kościoła św. Mateusza w Biesiadkach koło Czchowa. W 1488 został egzekutorem testamentu Macieja z Kościana.

Bibliografia

  • Dagmara Wójcik-Zega "Jan z Wysokiej" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364–1780", tom 1, wyd. 2015, s. 163-165
  • p
  • d
  • e
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1400–1499)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1500–1599)
Akademia Krakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1600–1699)
AkademiaKrakowska /
Uniwersytet Krakowski
(1700–1777)
Szkoła Główna Koronna
(1777–1795)
Szkoła Główna Krakowska
(1795–1805)
Lata 1805–1817[A][B]
Uniwersytet Jagielloński
(1817–1899)
Uniwersytet Jagielloński
(od 1900)
  1. a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
  2. Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
  3. W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
  4. Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.