Horodyscy herbu Korczak
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/Herb_Korczak.jpg/110px-Herb_Korczak.jpg)
Horodyscy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Korczak, który według Adama Bonieckiego miał pochodzić aż z trzech niezależnych gniazd, tj. z Horodyszcza w województwie wołyńskim, z Horodyszcza w ziemi chełmskiej oraz z Horodyszcza w powiecie samborskim w ziemi przemyskiej, przy czym wszyscy ci Horodyscy byli jednego herbu.
Możliwe że pierwotnym gniazdem tego rodu było jednak Horodyszcze w Ziemi Chełmskiej, albowiem Horodyscy stamtąd właśnie byli odnotowani w aktach grodzkich i ziemskich jako pierwsi i to już w XV w.
W związku z licznym rozrodzeniem poszczególne linie używały dla identyfikacji następujących przydomków: Abramowicz, Bratko, Jadwiszczak, Kamatiak, Maciejczak, Omańczyc, Prokopiak, Puchacz i Żurawel.
Przedstawiciele
Gałąź wołyńska
- Iwan (według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego – Horodziński[1]) – w 1570 właściciel Horodyszcza i Nowostawców w powiecie łuckim
Inni
- Bronisław Horodyski
- Franciszek Horodyski
- Jadwiga Maria Horodyska[2]
- Kazimierz Horodyski
- Kornel Horodyski
- Kornel Jan Leon Ludwik Horodyski[2]
- Tomasz Horodyski
Zobacz też
- Czajkowice
- Horodyszcze
Przypisy
Bibliografia
- Adam Boniecki: Horodyscy h. Korczak. W: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 7. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1904, s. 352–355.
- Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Rocznik Szlachty Polskiej. T. 1. Lwów: Nakładem księgarni K. Łukaszewicza, 1881, s. 471–472.
- Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej. Lwów, 1857. reprint: KAW, Kraków, 1988.