|
Nazewnictwo | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | 3,3′-metylenobis(4-hydroksy-2H-chromen-2-on) | Inne nazwy i oznaczenia | farm. | łac. dicoumarolum, dicumarolum | inne | melitoksyna, antywitamina K | |
Ogólne informacje |
Wzór sumaryczny | C19H12O6 |
Masa molowa | 336,29 g/mol |
Wygląd | biały lub lekkokremowy, drobnokrystaliczny proszek, o słabogorzkim smaku[1] |
Identyfikacja |
Numer CAS | 66-76-2 |
PubChem | 54676038 |
DrugBank | DB00266 |
SMILES | OC1=C(CC2=C(O)OC3=CC=CC=C3C2=O)C(=O)C2=CC=CC=C2O1 | |
InChI | InChI=1S/C19H12O6/c20-16-10-5-1-3-7-14(10)24-18(22)12(16)9-13-17(21)11-6-2-4-8-15(11)25-19(13)23/h1-8,20-21H,9H2 | InChIKey | DOBMPNYZJYQDGZ-UHFFFAOYSA-N | |
Właściwości | | Gęstość | 1,534 g/cm³ (20 °C)[3]; ciało stałe | | Rozpuszczalność w wodzie | 34 mg/l[3] | w innych rozpuszczalnikach | pirydyna: dobrze[2] wodne roztwory zasad: dobrze[2] chloroform: trudno[1] eter dietylowy: bardzo trudno[1] etanol: praktycznie nierozpuszczalny[1] | | Temperatura topnienia | 285–293 °C[1][2][4][5][6] | Temperatura wrzenia | 615 °C[3] | Punkt krytyczny | 639 °C[3]; 26,9 MPa[3] | logP | 2,07 | Kwasowość (pKa) | 4,20 | |
Niebezpieczeństwa | Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich | | Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[7] | | | Zwroty H | H372, H302, H411 | Zwroty P | P273, P314 | | Europejskie oznakowanie substancji | oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne | Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[7] | | | Toksyczny (T) | Groźny dla środowiska (N) | | | Zwroty R | R22, R48/25, R51/53 | Zwroty S | S1/2, S37, S45, S61 | | Temperatura zapłonu | 226 °C[3] | Numer RTECS | GN7875000 | Dawka śmiertelna | LD50 22 mg/kg (królik, dożylnie) | |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
Klasyfikacja medyczna |
ATC | B01AA01 |
|
Uwagi terapeutyczne | | Drogi podawania | doustnie | |